१. इम्ताक (त्यसैले)
‘नमस्कार, जिउपानिम् ।’
¥वाम्चाल्वा आस्यालति ज्वाङ्ले लाः पास्साखो इम मुयो हौवा जिउ पाउम् थि ।
ग्यार्साखो इमेख्वाइ आः नमस्कार लिप्चोथि ।
‘इल्वाङ आमाम बाया ? आम पानुइ ?’ देसाक चेला पाच्चोथि ।
त्याँपिपि इमेख्वा उङ योराज्याङ्ति । आहिप्चोस्याङ, आसेइचोस्याङ आक्वाठु हाल्मे ।
आस्याङ देःचाल उङ दुर्घटनाल्वा परैदुङ्माखो आः निसग्वाड् लाः ट्याब्बुन्चो बाःम ।
२. बाक्चो योर (भाको कुरा)
रान्चो रान्चो पाइसिम, फ्वाइसाख्वास तिवाइँ ।
ब्रोचोब्रोचोस् जौम, उधारो फिस्साख्वास तिवाइँ ।
मोटरसाइकल चासिम, कुडुघु¥यान लिःसाख्वास तिवाइँ ।
आबाक्चो योर सौम । कामकाखासि आमाइ आपौ । पार्टिल्वा ल्वामेइ बाःम देन्साख्वा सौम । ख्वाल्बो ख्वाल्बो योर पौम ।
सप्पैख्वा ¥याबिमेइ बाःम । ङिबिमेइ बाःम । ‘हौवा’ पाम्मेइ बाःम । जयजयकार पाम्मेइ बाःम ।
आसपास्साख्वा आबाक्चो योरल्वा हाल्सि आड्अु देन्साखो आङ ब्अीसि ह्वाल्सुम । इन्वाङ बाक्चो योरल्वा पिम ।
बाक्चो योर पासि थालैपौम । कामपासि थालैपौम । हलो ख्वार्तुम । भारि कुर्सुम । इन्वाङ इमेलाइ आचुख्वाइ ल्याखा आपामि । ¥याप्सि प्ल्याम्मे । बौलाहा ओब्बे । काम आग्वाक्बि ।
इन्वाङ इम क्र्याम्खोखो इमस्यास सिम ।
३. उसु (रगत)
कुमारिख्वा तावा लाःसुम । इमभोरि उलाङ दुम्मे ।
इमेङ बिहे दुम्मेइ आबाक्चो । इसतिमाख्वाइ ‘छिछि आमाम ठ्वाइसिमेइ’ देसै ग्राम्बिम ।
इम तावा आचुङा देःसाख्वा स्वाम्मे । आचुख्वाइ आब्ल्याम तिम देःसाख्वा योर आपामि । कुमारिख्वाइ सुक्साख्वा आमेङ तिम देःसाख्वा ड्अी आसौ ।
आस्वाठु क्वालदिन इम आङ ड्आँमास साम्मे । काठमान्डु ल्वाम ह्वाला देसाक ब्अीम्बिमे ।
अड्कल पाम्मे । बम्बइ हाल्मेइ देम्मे । ग्ल्वाकुल्वा जुक्टुम तिम ? चाकुख्वा सेब्बे तिम ?
दुत तुचो बेबा । उपो उमोङ कुडुल्वा ग्लोट्याम्साखो इम द्यालल्वाङ साम्मेइ थि । बेबा बिस्यार दुम्मेइथि ।
धर्मो दुम्मे देन्साखो द्यालल्वाम सन्तबिर थापुख्वा बेबा तुल्चो दुम्मे । ल्यातुम । बेबा तुल्सुम । बेबा ब्वार्सै ल्वाम । इमस्याडा सन्तबिर थापुङा तिनतिनजन ताबेतिड् बाम्मेइथि ।
त्याँपिप सन्तबिर थापुख्वा देन्सिथालै पौम– ‘आम आःब्ल्यामेम्से सन्तान तिम । उसु तिम ।’
अचम्बा– बेबाङा ङाइ ताखिइ थापुबिल्वास जुम्सै य्वाम बाःम ।
(धनुष राजु राई ‘राशि’को ‘ब्लोः’ लघुकथासंग्रहबाट)
