‘फेरि या दसै ब्लाःम रै !’ देसै गाग्री निक्तुमाक् मनसरा सिकुवाल् जुःनिसिम ।
भदौ मैना । बारिल् ग्व्राब्वाम (मकै) थ्वाम्मे । खेतल्वा गार्जा उलिमउलिम जोम्मे । बारिङ डिलडिल, गल्लीगल्ली आँख ब्ल्वाब्ल्वा चामुम्मे । कुडु खिरिरी–खेतबारीङ डिलडिलल्वा फ्वाङ्गे, गदौरी, म्वाख्वामाली फुरिन् बोट या रिउरिउ जोम्मे । मान्दल राःमेइ, बांसुरी त्वाम्सिमेइ थ्वाइसिम । बन पाखाल्वा घाँसे गोठालेख् सालाङ पाम्मेइ या थ्वाइसिम । वाम्बुले द्यालल्वा क्वाल–निस महिनाम् चकमन्ना नौठाङ मान्दल, बांसुरी न्वा सालाङङा स्वान्ढ्वाम थ्वाइसिवां भदौ मैना ब्लाःम रै पासाक् चिक्सिपर्छ । जामा हाइचाम, आम मैनाल्वाङ रंगरउस पासिड्अुचो इल्वाङ दसै तिहार या द्याम ब्लाच्चो तिमाक् वाम्बुले द्यालल्वा भदौ मैना ब्रोचो मैना तिम । द्यालल्वा बाक्चोक् ब्लाच्चो दसै तिहार थामपाराक् मानै पाचाम, आचुआचु कुडु ब्लाच्चो बाम्मे, आक्वाल ठाउँ आमा गोल्याङ (क्वासेली) ल्यास्साक् ¥वाम्फु दिचाम, देउसि आचुङ कुडुल्वाङ ज्याक्साक् आचुङ कुडुल् तुम्चाम स्याम्मे योरतिड आम मैनाल्वावाँस पासिज्याक्बिम । मनसराख्वा धाराल् ब्लाच्चो ब्अीःच्वातिचोक स्वाम्म्वाल्वा के दसै ब्लाच्चा राक्तुम पासाक् चिक्तुम थि । पनेर्नितिड आक्वाल हर्को दुमिमेइ थि । आङ चै लिबालिबा आठ्वाचो आचिक्चोस्याङ पुसिम थि ।
मनसराङ् कुडुल् आङ्गु, आङ च्वाइमे (सन्तुङ् ब्अ्वामो), चाचोमे (सन्तु – ६ बर्खा) न्वा चाचो (सनम – ४ बर्खा) बाम्मे । आन कुडुल् दसै आब्लामेइ निकै बर्खा दुम्सितुम्सुमेइ बाःम । बेःबानिम्फाक् डा सिस्क्वाक आमा चिक्तुचि स्यार्मे–च्वाइमेख्वा चै ख्वाख्वाल्बो पर्बल्वा पिताङ्के चार्सुचिमेइ निकै बर्खा दुम्मेइ बाःम । आमस्याम ब्यालाल् जाहानल्वाम् क्वाल जनाङा आबाम्वाल्वाड् लुचामसम्बा लुकिम इम्ब्वाल झन् आम कुडुल्वाम डा पापा–राइचिस् बाहिरा ल्वासाक् आलिमिङ्चिम बाःम । मनसराङ् ङेवा ढकलमान (सुबानेङ् पो) सिलाङ ल्वामाक् आलिम्मेइ बाइस–तेइस बर्खाक्वाल्वा दुम्मेइ बाःम । ड्आम्बि ड्आम्बि डा त्याँठोड ब्लाम – नाठोड ब्लाम देःसाक् निक्खो लाम क्वाम्मेइ थि तर आस्याल्वाइ आब्लामेइ तिमाक् त्याङ चै आस प्ल्याल्वाम्मेइ बाःम । द्यालल्वा स्वाच्वाक् स्वाम्मेइ ठ्वाइसिम् – ढकले क्वाइलाखानीगोड ड्अेःसिम, बल काइसाप्वाचो ढकले खसियान् जोरी माल्सुम्वाल च्वार्बिम, ढकलेक् ह्वामस्यालास् कान्छी ब्लातुमाक् बाःम …… । आम उलाङ तिम्मे । उलाङ आज्ज्याङ या तिसिचाबिम लिमा या । तिवाइँ साल्मे ङेबे, फ्याम्तोल्वाम राइचि ब्आस्र्वासाक् पैसा च्याम्फु सिलाङ ल्वाचो ढकले कुडु आलिम्मेइ योर चै आज्ज्याङ तिम । ङेबेङ् फ्याम्तोल ब्आस्र्वासाक्मेइ राइचि बिहे पाइसाख्वाइ नानी–राइचि ब्वासिम्वाल्वाइ आलिम्मेइ योर या आज्ज्याङ तिम ।
इसाङ मनसरा न्वा ढकलेङ् क्वाल्वाङा राइची सुबाने (सन्तुङ् पो) या मलेसिया ल्वामेइ पाँच बर्खा दुम्चा राक्तुम्वाल्वाइ लिम्मेइ आबा । ल्वामेइ तिन बर्खासम्बा डा फोन पासाङ बाःमेइ थि द्याम । पैसा या म्वाह्वाइ पौमेइ थि द्याम । इम पैसाक् ल्वाम्वाल ठिउमेइ रिन ब्वाक्सितुमिमेइ थि द्याम । कम्पनील्वाम तिनबर्खे कन्ट्रयाक्ट तुम्सुमाक् चै थाल ल्वाया थाल ल्वाया । फोन या आपौ – आब्ला या । स्वाच्वाक् स्वाम्मेइ ठ्वाइसिम् – सुबाने सिंगापुर सिक्तुम, सुबाने थाइल्यान्ड उडिम, भिसा रुम्माक् क्लिसै काम पातिङ बाःम, आरान्चो काम पौमाक् झ्यालखानल्वा बाःम ….. । लिमा आज्ज्याङ थाम्सेम तिवाइँ म्वालल्वा ब्आस्र्वाक्मेइ आङ राइचि चार बर्खा पुरा ब्अ्वार्दिम्वाल्वाइ आब्लामेइ चै आज्ज्याङ तिम ।
बेबानिम्फा (सन्तु न्वा आङ ब्अीने सनम) दुब्लोल्वा चाम्दो पासाङ थि । च्वाइमे घाँस दिमेइ बाःम थि । मनसराख्वा त्याङ हेपा खाम्सि पासाक् चाचोमे स्कुल दिःपाच्चाम थि तर् ख्वाक्चाम सावार आगा । त्वामगोड थाल्वा या आबाक्चो ल्याक्कु ल्वाम । नानाम् धाराल्वाम योर ब्अीम्तुम – त्याँपालिम् दसैल्वा निकै जना कुडु ब्लाच्चो बाम्मे रै ! इमेन् कान्छा (सुबाने)ङ् कावा या बाम्मे रै । मुयोन् नुनु आसपात ब्लाम्मे आ नुनु चै आमा ¥वामेइ ? बेःबाल्वावाँस प्राकोप्राको ड्अीवा कुर्चो मुयो बडे ह्यातुमाक् चै आमा ¥वामेइ ? ज्वाक्बुन्चो चिक्बुन्चोजड सामा पासि तुङ्म, भाकल या पासि तुङ्म इमनिम्फा खै ब्लाङ्चिमेइ ?
मनसराक् नुम्बोम् योर ब्अीम्तुम – आङ ङेवा न्वा आङ्गु क्वाल द्यालल्वामेस् तिङ्चिम थि भाताल्–भाइलाम द्याल । सैनो या रिवा–रिबे । ल्याखा आपात्थुस् दा–पुसाक् आम कुडुल्वाम च्वाइमे दुम्मेइ थि । च्वाइमे दुम्साक् आम कुडुल् उडिम्वाल् इल्वाङ सुबानेङ् ब्अ्वामो दुम्म्वाल् आक्वाल ग्यार्सिम थि । ग्यार्सिवा या फुरी स्याम्मे दुम्चो रै – थोरै दिन ब्वाइसाक् द्याम ह्याल्चो । कुपिख्वा आम्से खेप आम्से सारो राक्पा हाःसिम ह्वाला देसाक् गामोल्वाइ आब्अीम्तु थि ।
आङ राइचि आङ बेःबाल् आख्राम्चो (सुबानी) तिमाक् आङ पापाख्वा सुबाने ड्अी च्वाप्तिग्वाक्तुमेइ थि । य्वाक्काल्वावाँस् चाक्चो योर या स्वाचो थि । क्वालदिनमे योर ब्अीम्तुम –
‘मामा, उङ बिहे आपायुङ’
‘आचुक् इति ह्यान्तिम्वाल्वास् पाइस्ता वान्तिइ ?’
‘इतिब्यालाम् योर आत्ति क्यौ त्यानापेम् योर सोःमेइ ?’
‘ए, आस्याङ कान्छा ?’
‘बुढिक् पौम्वाल मामा तुप्तिम द्याम’
‘आचुक् वान्तिइ ?’
‘थोःमेइ’
‘आमा थ्वानुइ ?’
‘सालबोटे दाजुख्वा बुढिङ् योर थौमाक् आङ मामा थ्वार्सुम द्याम – इस्तिक् बिहे पाइकिम ?’
‘ए इम्से के – सबैङा बुढि ज्याक्वामे न्वा सबैङा तावा ज्याको थ्वासाक् मामा तुप्चो या डा आबामि नि ….. आतिवा ?’
‘…………….’ सुबाने य्वाङ दितुम थि ।
‘इल्वाङ कान्छा, उन् उङ तुमइँम ?’
‘किरे मामा, उन् तुम्निवाँ आ ला जिकान्’
‘इल्वाङ पापा ?’
‘पापा–मामा क्वाल्वाड् हो नि ……. आज्ज्याङ आः पापा खै मामा ?’
‘सिलाङ ल्वामेइ बाःम’
‘आस्याल ?’
‘उन् फ्याम्तोल बानुल्वाम से’
‘आमा दिमेइ ?’
‘तान्ताचिम च्याम्फु’
‘तान्ताचिम ओबुन्चो आमा मामा ?’
‘पैसा क्यौ – इक योरल्वाङ ¥वाक्सो, चिङ्कायुम या वातिम’
‘ए …..’
‘इः पापा पैसा च्याम्फु सिलाङ ल्वामेइ इमस्यालास् साम्मे’
‘पापा आस्याल ब्लाइ ह्वाला मामा ?’
‘खै ब्लाच्चाम डा नुम्बोस् तिम – इ छ्यावार पाफु ब्लाङ्म देःमेइ थि – आम्सेब्रोस दुम्मे त्यावाइँ ब्लामेइ आबा । ह्वामस्यालाङ पिचो मुयोख्वा ह्वान् आहिम्कु देम्मे । थामपुम्ना सुरुवा फुक्तुम तिम ….. ।’ (पिताङ्के ब्अीसि प्वामप्वाम दुम्मेइ थि) ।
‘मामा, उन् ब्आस्र्वासाक् उङ थाल्वा या आल्वाउँ’
‘इ आसभरसख्वा डा त्याँसम्बा ब्लेङ्मेइ बाःम राइचि’ (झन्डै ख्राम्मेइ थि) ।
‘…………………..’ (सुबाने या झन्डै ख्राम्मेइ थि) ।
‘बडेख्वाल परै पाकाता ….., इल्वाङ द्यालल्वाम स्कुलल्वास् जागिर जानुमतिवाँ थाल्वाइ ल्वासि पर्दैना’ आङ त्वामल्वाम योर वातुम थि ।
‘……………..’ (सुबानेक् लौ देःचाम पाराक् फुतिर तुकुप तुकुप पौम थि) ।
+ + + + + + + + +
मनसराख्वा ब्अीम्ल्वाकुम ………….. । मुयोख्वा चितै पामुन्चो, ताकै पाबुन्चो सब्बै योर आब्लान्दिचो – आब्अ्वार्दिचो रै । सुबानेख्वा रान्चो परै पौम थि । मास्टरबिल्वाइ ¥याप्सि राःसिम थि । तर्, द्यालल्वाम परैतुम्सुमाक् भातालाम् परैङा लागि अर्को स्कुल दि–पास्सी आचाप्तु थि । साम्बलसम्बा आम्सेइम्से पासिचाप्तुवाइँ किताब कापी जाप्चाम, फिस ब्वाक्चाम, कुडु भाडा चोःचाम, खाजा खर्च पाच्चाम खर्चङा लागि चाहैदुम्चो ¥वाक्सोङ् फचिफङ्गा लिब्जु जोजोल्वावाइँ रोःबो दुम्मेइ थि । नुम्बो सुबानेङ् पापाक् ठिउमेइ रिन ब्वाक्सि आचाप्तुम्वाल् स्वा¥वाङ्गे साहुख्वा झिट्टिपाम्मेइ थि । उपो–पापान् पालाल्वाम रान्चो–तान्चो ताम्बो–पितलङा भाङ्डोतिड्ङा आतिमाक् क्वाल बाक्चो गाभिनो ब्अेइसो या लेब्बेइ थि – आन मोलल्वास् । सुबानेङ् पापा बाम्वाल कुडुल् ब्लास्साक् ङासि ह्वाप्चोतिड, चाहैदुम्मेइ ब्यालाल् वास्सा ब्लाकुम् देःचोतिड इल्वाङ क्वालपित्राल्वास् उडिचाम ओः–ब्अीनेतिड खाम्चाल्वाइ आब्लाम थि । ह्यात्थो ल्वाचो गुप्सो ग्याप्सोख्वाइ ख्याडा पौम देम्मेइ आम्यास ह्वाला ।
रान्चोपुचो जिनिसतिड झिट्टि दुमिमेइल्वाङ कुडुल्वाम हजिगत झन् ह्याड ल्वामेइ थि । खेत आबाक्चो । पाखेबारी मनग्गे बामवाइँ इल् ब्अ्वार्बुन्चो जामा जासिइ राइसे आद्वाक्चो । सुर्तिल्वाङ ब्लाच्चो चै ब्यासा पाचाम्वाल, य्वाक्सि–तिल्याम जाप्चाम्वाल ठिक्का । लिःचाम आमाइ आबा, साहु ठिचाम ठाउँ या आबामेइख्वा सुबानेङ् परै सातक्लासल्वाङ भाताल् लो–पास्सी आफ्वा थि । रान्चो परै प्वाचो, परैपासि दाक्चो, निक्ख्वा परै पा–पास्साक् मास्टर पाचाम राइचि परै चेइसि आचाप्तुम्वाल् मनसराङ् त्वाम खाच्चेखाड खामेइ थि – जुर्चामसम्बा जुर्मेइ थि । क्वाल बाक्चो राइचिइ परै चेइसि आचाप्चो आङ कुपि क्वाँक्वाँ ख्राप्तुमेइ थि ।
बेबाल्वावाँस् ड्अीवाचो सुबाने परैपासि आहिप्तुम्वाल ड्आम्बिड्आम्बि डा खाखायुयु जोःसिम थि । नौठाङ ड्आङ्मा ब्वासिह्यासि इल्वाङ भाना द्यालल्वा परै दिचाम्वाल कुड्ल्वा मामाङ् खाःमा दुम्चो तिमाक् ठिक्कास् दुम्मे देःसाक् त्वाम ठिम्तुम थि । उपो–पापाक् पासै हेब्बेइ घाँसगोड – हलोक्वाडालास् पासि ज्याक्तुम थि । आङ् धुमतामासख्वा जामा ब्वार पातुम थि । बिया–साङ्रा या ब्वारिम्मेइ थि । मामा ग्यार्सिम थि । आमपाराक् दिन – बर्खा ल्वासाङ थि । सुबाने या साल्चो दुम्मे । मनसराख्वा बिहे पाइचाङ लागि सुबाने कर फिक्सि ज्याक्तुम थि । तर्, सुबाने चै आबिसि थि । आङ मामाख्वा कर पास्सि आप्लेउ थि । फकैपासि आप्लेउ थि । निक्खो कर पातुम्वाल पातुम्वाल – फकै पौम्वाल पौम्वाल बल्ला बि–पातुम थि । क्वालभ्यानि प्वास्सु बजारल्वाङ वाइलिल्वाम क्वाल वाइलिङ्मो च्वाइमे ब्लातिग्वाक्तुम थि । मनसराक् हर्कोक् कुर आहिप्तु थि ।
आमपाराक् बिहे आपायुङ देःचो सुबानेख्वा बिहे पाइसिम थि ।
+ + + + + + + + +
इमपाराक, मनसराङ् कुडुल्वा क्वाल मुयो काम्सिम् थि । इम कुड्ल्वा अर्को बर्खाल् सुबानेङ् नानी काम्सिम् थि । आमा क्लिच्चा आङ ङेबे फेरि म्वालल्वाम बाःम थि । आमपाराक् ज्वाचो–क्वाम्चो मुयो कामिम् तर् कुडुल्वाम आम्दानि चै आःकामि थि । पाखेबारी बामवाइँ मल दोपास्सि आफ्वा थि । चाहैदुम्चो ब्यालाल् वार्सि आय्वाम्वाल मल पाब्बुन्चो बारील्वावाइँ जामा ब्अ्वार्सि आफ्वा थि । मुइ जन्मग्वाक्चो, मुइ ब्लाबुन्चो इल्वाङ लामुन्चो मुयो म्वास्सि तेइसि आचाप्तिम्वाल् आस लुकिइ आक्वाल न्यातुइ सुबानेइ इस लुमेइ थि इसाङ न्यातुम थि । ब्लाच्चो ठाउँ आबा आस्यालति ल्वाचो ङा । क्वालपट ठिसाक् अर्कोपट चोःचाम । साहुक् ¥याप्सि या प्ल्याल्वाम्मे । आङ साम देःम । क्वालदिन निक्खो ब्अीम्तुमाक् ब्अीम्तुमाक् द्यालन्वाम चाकुस्याङ बिदेस ल्वाचाम सुर पाइसिम । ल्वाचाम त्वाम आब्वासिवाइँ दुखाक् पौम्वाल आल्वात्थु आड्अुचो दुम्मे । इसपात ल्वासाक् नासदुम्चो या आमा या आहिप्तु । बिदेस ल्वाचोन् कुडुल् सोलार बत्ति वामेइ, जाहानख्वा रान्चो वाः क्वामिमेइ, आन बेःबाक् मज्जाक् परै पाम्मेइ हिप्तुमेइ से थि । टुपि प्वामप्वाम रिन कुर्साक्, ड्आङ्मा जाहानपरिवार म्वास्सि, तेइसि, क्वाम्सि आचाप्साक्, दिस्नानुस्सो नुनुतिड परै चेइसि आचाप्साक् बाक्सिल्वावाँ डा बिदेस ल्वामुन्चोस् रान्चो देःसाक् ब्अीम्तुम थि । इल्वाङ द्याम्से क्वालनिसजन कावान् भित्राभित्रा मत पाम्माक् पैसा च्याम्फुदिचाम योर दुइपाब्बेइ थि ।
बिदेस ल्वाचाम योर मामा न्वा आङ ङेबे वान्चिम्म्वाल ड्आम्बी डा आबिङ्चि थि । मामाक् डा झन् थ्वासिस् आबिसि थि । निकै सम्भैmबुभैm पान्चिम्म्वाल बल्लाबल्ला लौ देङ्चिम थि । च्यार्चो बियाजल्वा बिदेसल्वाचोलाइ रिन ग्वाक्चो साहु द्यालल्वास् बाम्मेइ तिमाक् पैसाङ् लागि भानाभाता पासि परै आदुम थि । नागरिकता न्वा पासपोट क्वाल मैनाल्वास् बनै पासाक् क्वालभ्यानि भाले आराक्थुस् सुबानेक् बरभन्ज्याङ लाक्तुम थि ।
आमपाराक्, मामा ब्आस्र्वासाक् थाल्वा या आल्वाउँ देःचो सुबाने मामा, ङेबे न्वा नानी ब्आस्र्वासाक् आचिक्बुन्चो आज्वाक्बुन्चो ठाउँङा लागि हाल्मेइ थि ।
+ + + + + + + + +
मनसराख्वा ब्य्राम्चि चिङ्सुम् – क्वाल, निस …. । ए … कान्छा ल्वामेइ या आम फागनल्वा चार बर्खा पुरा दुम्सितुम्सुम रै । आस्याङ आति आङ हालम्वाल म्वालल्वा बाक्चो आङ राइचि डा त्याङ चार बर्खा ब्लान्दिसी तुम्सुम् । आज्ज्याङ आः कान्छा मलेसियाल्वाङ थाल ल्वाइ ह्वाला ? क्वायाल्वाचो सिङ्गेङ्पो जेठाक् देमेइ थि – पापराइचि सिंगापुर सिक्तुम तिम । सिंगापुर ? आज्ज्याङ आङ पापाइ डा सिलाङ ल्वामेइ थि । ‘सि’ ल्वाङ ड्अी बुक्चो ठाउँल्वा ल्वाकिम्वाल् आलिम्चो तिकिम तिम ! कि मलेसिया (ड्आम्बिम् मलाय) द्वा¥वाङ्चाख्वा फापै आपाइ ति – नुम्बो स्याराकान्छा (साल्चो ड्अी आसपुरे) या मलाय ल्वामाक् आलिम्मेइ थि द्याम । आति आति इम योर आतिमी । आः कान्छा आमाइ ¥वामेइ आबा, क्वाल दिन आतिवाइँ क्वाल दिन ‘मामा ना ब्लाङ्म’ देःसै द्याम ब्लाम । बर धाउ ब्लास्ता कान्छा धाउ । इः राइचिइ त्याङडा बडे ह्यातुम । नाथोडल्वाङ स्कुल फिक्चाम द्याङ्मेइ – आङ कुलि क्वाफु ब्लास्ता । दुरसुद्धा इःबुस्याङ ज्वाक्चो बाःम । उनुक् देनुमेइस्याङ कान्छी (सन्तु) या नुम्थोडल्वाङ स्कुल फिःकुमेइ बाःम । नुम्थोड ब्लानुम ह्वाला देकुमाक् साफ्फी इ लाम कुकुमेइ थि । इः भाग स्यालासो च्वाप्तिगाक्सा पुकुमेइ थि तर् आब्लानु । इम स्यालासोख्वास माघे सग्रात मानै पुकुम् । त्याथोड चुप्पा तुल्कुमेइ बाःम । ब्लास्ता इमेक कान्छाङ् छ्यावार पातिग्वाक्तिम । उन् ब्लानुक चै फेरि ल्वासि आगानि है !
इक द्यालल्वाइ ख्वाल्बो लाम हाल्मेइ बाःम । कटारील्वाङ् वाख्वालढुंगागाड ल्वाचो चै सिद्धिचरण राजमार्ग वाच्चाम द्याम इल्वाङ काठमाण्डुल्वाङ् इक द्याल दुम्सै दिक्तेलपट ल्वाचो चै मध्य पाहाडी लोकमार्ग कि आमा के वाच्चाम द्याम । बस ट्रक निकै ग्रिलिम्मे । ब्लानुक द्वाकान पानुवाइ ड्अुम । च्वाइमेख्वाइ द्वाकान रहर पौमेइ बाःम । द्वाकान दास्सी चै त्यावाइँ ग्वाउमेइ आबा । आसपुचो – थासपुचो मुयो ब्लाम्मे ब्लाम्मे । ब्अीःच्वा बेबाङा द्वाकानल्वा च्वाप्तिम्वाल रान्चो आरान्चो योर थ्वासिपर्छ । जोरिपारि योर ते–पास्सिइ डा आड्अु । क्वालनिसजन रिताबे आसेइबुन्चो मुयोबिल् हाल्सिइ के तुमिम । क्वालनिस च्वाइमेन या रान्चो योर आथ्वाइसि बाःम । इसतिमाक् च्वाइमे द्वाकान दास्सी आग्वाउमेइ तिम । उन ब्लास्ता उन द्वाकान पुकाचे । उङ बेःबानिम कोउचिम्मे ।
कि आब्लाचो ? आस्याङ आब्लाचो ? चिठि आ¥याक्डु, फोन या आपानु । आकबिल् आम्सेसारो आस्याङ इः रिस बुःमेइ ? आक माया आ¥वानु ? इः पापा या सिमेइ तिम ब्लेमेइ तिम – हाल्माक् आब्ला । उनुइ आस पुनुम । उन पो–तावाङ आमा नास पुकुमेइ तिमाक् आम्सेसारो दुखासुर्ताल् फिचिमेइ ? ‘मामा उन ब्आस्र्वासाक् थाल्वा या आल्वाउँ’ वाइँमेइ थि – उङ आबिउसे ल्वानुम । ल्वासाख्वाइ आलिम्नु । त्याङ्डा सिचाम ब्याला दुम्ल्वामेइ बाःम । कि उङ सिउँख्वाङा ब्लाच्चो ? आः जिउ बामेइसम्बा आब्लानो । सिउँख्वाङा ब्लास्दै कान्छा सिउँख्वाङा … ।
मनसरा ख्राम्सि ज्याक्तुम ।
‘उमो …’ चाचोमेक् च्याल पातुम
‘………….’ ब्अीसी पिउ्म
‘ख्राम्नुमेइ ?’
‘……………’ त्यावाइँ योर आलिप्तु
‘पापा ब्अीम्साक् ख्राम्नुमेइ ह्वाला, आख्राम्नो पापा क्वालदिन आतिवाइँ क्वालदिन पक्का ब्लाम…..’ बेबास तिवाइँ उमो फकै पौम ।
‘इः पापा पक्का ब्लाम ह्वाला कान्छी ?’ मनसराङ् कुलि बल्ला जाःसिम ।
‘पक्का ब्लाम – क्वालदिन पक्का ब्लाम उमो ढुक्का दुस्ता’ उमोङ ब्वाइचो स्वाम नौठालपट तिल्तिग्वाक्सै वातुम ।
‘…………’ मनसरा ढुक्का दुम्मे
‘कान्छा न्वा उङ्गु चै मामा न्वा उनु ब्आस्र्वास्वाक् थाल्वाइ आल्वाङ्ुचुकु’ फेरि सान्त्वाम ग्वाक्तुम
‘इः पापाख्वाइ इमसेस् देःमेइ थि नानी ……..’ मनसरा फेरि झन्डै ख्राम्मे । चाचो–चाचोमे फ्याम्त्वाल च्वाम्मुचिम्माक् वाखा आङ पिताङ्के पिउम ।
साङरा त्र्mयाम्खो सिम्माक् राक्सिज्याक्बिम थि । उः य्वामभाइ ग्ल्वाकु वावाल बुल्कु बगैदुम्साङ थि । सन्तुङ् मामा या घाँसल्वाङ ब्लाःचाम ब्याला दुम्ल्वाम थि । जाक्ति जुरेथुम्कागाड गोठ दिचोतिचोक् त्वाबिमेइ बाँसुरीङ तिरीहुरी ति…ती भाखा थ्वाइसाङ थि ।
Ω
तिखेदेवल, ललितपुर
२०६८÷०५÷२५
लिब्जु–भुम्जु ४७ बाट
